StarCraft heeft mijn leven veranderd

Op een winderige zondagochtend in oktober fietste ik door het schaarse, katerige verkeer in New York richting Midtown. Groot, onpersoonlijk, toeristisch Midtown, omzoomd met ruige sportbars, generieke comedyclubs en schijnbaar de hoogste Olive Garden-concentratie ter wereld.

Toeristen zijn gewoon lastig, ze zitten in de weg, maar sportfans maken me echt bang. Ik begrijp ze niet, en terwijl ik langs het gebrul en het gejoel van een bar in mijn eigen blok loop, op weg naar iets heel relevants en obscuurs, is mijn grootste angst dat een van deze bro-fans maak oogcontact en benader me dan misschien voor een borststoot. Maar diteen bepaaldeZondagochtend was ik een van hen. Ik was een sportfan, een megabro. Ik was op weg om wat te kijkenStarCraft.

Mijn bestemming was Legends, een enorme, onpersoonlijke sportbar, letterlijk in de schaduw van het Empire State Building op 33rd St. Stel je een skihut voor die is uitgerust met extreme koperen accenten en glanzend hout, versierd met heiligdommen voor sport en bier. Ik benaderde mijn allereerste BarCraft net als een eerste date. Ik kwam vroeg aan, het haar was overdreven glanzend door een recente douche, ik droeg een wollen broek en mijn favoriete geruite overhemd - ik was waarschijnlijk overdressed, gezien de gelegenheid, maar ik wilde er op mijn best uitzien. In een bar die was ontworpen om honderden bezwete, met bier doordrenkte mannen vast te houden, waren er waarschijnlijk vijf of zes van ons nerds (mijn toekomstige broers?) op de begane grond, omringd door tientallen te luid-voor-dit -ochtend-tv's en twee projectieschermen die een spelletjeStarCraft IIlive vanuit het MLG Orlando-toernooi. Ondertussen hoorde ik in twee aangrenzende kamers het geschreeuw en gekreun van voetbalhooligans.

Wat had ik gedaan? Wat bracht me zo laag?

MLG Orlando is de voorlaatste stop op het MLG Pro Circuit, een volledig seizoen van professioneel gamen dat het hele jaar door door het hele land huppelt en enorme congrescentra vult met duizenden gamers en fans (15.000 kwamen opdagen in Orlando, er worden er meer verwacht in Providence voor finale dit weekend). Elk jaar brengt een iets andere combinatie van games, meestal gericht op first-person shooters en realtime strategiespellen. De populariteit van MLG is geëxplodeerd sinds de opname vanStarCraft IIin de selectie van vorig jaar, en naast het live-evenement, doen honderdduizenden kijkers mee via livestreams en gearchiveerde clips. BarCraft is slechts de nieuwste ontsluiting van de populariteit van de première van e-sport, met die-hard fans die zich in bars over de hele wereld verzamelen om live internetstreams van hun videogamehelden te bekijken.

Ik vroeg de gastvrouw om een ​​tafel, maar veranderde snel van gedachten toen ik me realiseerde dat ik de komende acht uur helemaal alleen zou zijn aan een tafel bedoeld voor vier. Ik trok me terug in de bar (ook leeg) en vroeg om een ​​cola light. Om redenen waar ik niet op in zal gaan, dronk ik dat weekend geen alcohol, dus ik nam die zondag behoorlijk veel cafeïne in.

Ik was helemaal alleen, nippend aan nepsuikerwater door een rietje, uit een barglas dat vaag naar zeep rook. EENStarCraft IIgame, live uitgezonden vanuit MLG Orlando, schetterde voor mijn neus, maar ik was nog steeds een beetje te duizelig om te begrijpen wat er gebeurde. Een paar studenten die ineengedoken voor de projector zaten, maakten hun huiswerk. Een serveerster keek ons ​​allemaal behoedzaam aan en vroeg zich af of we fooi gaven... of een beetje. Wat had ik gedaan? Wat bracht me zo laag? Een verlammende verslaving aan de sport van de toekomst, zo blijkt.

Het spel

StarCraft IIis het vervolg opStarCraft, dat in 1998 door Blizzard werd uitgebracht en een van de meest populaire (en meest gerespecteerde) realtime strategiespellen ooit werd. Tegenwoordig staat Blizzard vooral bekend om zijn publicatiesWorld of Warcraft, maar het isStarCraftfanbase is nooit echt vervaagd, vooral niet in Zuid-Korea, waar twee kabelkanalen zijn gewijd aan videogames, die elk hun eigen professioneleStarCraftliga.

In wezen is de game een futuristische oorlogssimulatie, waarbij elke tegenstander legers bouwt en vervolgens met die legers vecht - denk in realtimeBeschaving, in de ruimte. Er zijn mensen, buitenaardse wezens, lasers, ruimteschepen en zo ongeveer alles wat een 10-jarige jongen zou kunnen schetsen in zijn Pee Chee. Wat het spel onderscheidt, is een delicate driedelige balans tussen de drie verschillende 'rassen' die de speler kan kiezen om te spelen: Zerg (de bijenkorf-insectenzwerm), Terran (de scrappy mensen) en Protoss (de verlichte wezens ). Blizzard brengt periodiek kleine aanpassingen uit (bekend als balanspatches), maar over het algemeen is de game verbluffend eerlijk, gezien de enorme verschillen in speelstijlen en strategieën voor elke race.

Er zijn buitenaardse wezens, lasers, ruimteschepen en zo ongeveer alles wat een 10-jarige jongen zou kunnen schetsen
Er zijn ongeveer 400 'professionele' StarCraft II-spelers, de helft komt uit Korea

StarCraft IIis het snelst verkopende strategiespel aller tijden, met ongeveer 5 miljoen verkochte exemplaren en nog eens een paar miljoen illegaal gekopieerd. Miljoenen meer spelenStarCraft IIgratis in Korea (het spel is gratis met een activeWorld of Warcraftabonnement daar), of voor een klein uurtarief in een cybercafé. Ter vergelijking: er zijn ongeveer 400 'professionele'StarCraft IIspelers, waarvan ongeveer de helft uit Korea, hoewel het moeilijk te zeggen is hoeveel genoeg verdienen om er een carrière van te maken. Veel van de populaire spelers voeren Twitch.tv-livestreams uit om hun grillige prijsinkomsten te vergroten.

Ellebogen omhoog op de glimmende, lege bar, ik was er zeker van dat ik een vreselijke fout had gemaakt. Toen mijn cola light bijna leeg was, begon ik een exit-strategie te formuleren. Ik had mijn BarCraft-plannen wekenlang gehyped aan mijn harteloze hipstervrienden. Wat zou ik ze vertellen? Dat het echt stom was, dus ik vertrok? Ze spelden een 'kapitein voor de hand liggende' medaille op mijn borst en kwamen dan terug op iets obscuurs en kunstzinnigs. Ik moest dit doorzien.

Ik verzamelde al mijn sociale vlindermoed en liep naar een tafel, bemand door een andere eenzameStarCraftziel. Hij liet me gaan zitten, en ineens had ik een bondgenoot. Zijn naam was Dimitar, een Bulgaar, die in het voetbal voor Barcelona is geworteld omdat hij van Messi houdt. Wat een normaal mens! Zerg is zijn favoriete race en hij steunde Stephano, een 18-jarige professionele Zerg-speler uit Frankrijk.

Stephano's tegenstander was BoxeR, misschien wel de meest bekendeStarCraftspeler aller tijden, die Terran speelt. Zijn uitgebreide beheersing van Terran en innovatieve nieuwe strategieën hebben veel spelers van de toen populaire Zerg terug in zijn oorspronkelijkeStarCraftdagen, en Terran is nu een soort van de 'standaard' race inStarCraftenStarCraft IIvooral voor Koreanen. Hij verloor de eerste game van een best of three van Stephano, maar herstelde zich en won de tweede.

Een paar Hellions kunnen gemakkelijk een dozijn arbeiders smelten, maar Stephano zag het aankomen

De derde game begon met BoxeR's gepatenteerde, nu traditionele opening 'Hellion harass'. Hellions, een snelle, aanvallende eenheid met vlammenwerpers aan de voorkant, ziet eruit als RC vanToy Story, en hebben het potentieel om in het vroege spel grote schade aan te richten aan de economie van een tegenstander. Een paar Hellions kunnen gemakkelijk een dozijn van je arbeiders smelten als je niet oppast, maar Stephano zag het aankomen en danste zijn arbeiders weg van de dreiging. Stephano stormde naar de basis van BoxeR met zijn eigen eenheden: een handvol langzame, lange kakkerlakken (ze lijken meer op een neushoornkever, met een groene slijmaanval), en een kleine zwerm Zerglings (die eruitzien als roofvogels en hun prooi omringen net als de scarabeeën inDe mummie). Terwijl de Roaches enkele van de werkers van BoxeR afsloegen, manoeuvreerde BoxeR zijn snellere leger voor het Roach-team en zette Stephano vast. Omdat er geen terugtrekking mogelijk was en geen Zerglings om te helpen, doodde BoxeR de Roaches met zijn kracht van Hellions en een nieuw voortgebrachte tank.

Na verschillende heen-en-weer gevechten verzamelde BoxeR een formidabele troepenmacht in de buurt van Stephano's territorium en doodde Stephano's vierde en vijfde honken. Toen Stephano reageerde, werd de helft van zijn eenheden uit positie gevangen en zijn resterende kracht was niet voldoende. Terwijl BoxeR zijn leger bevoorraadde, probeerde Stephano enkele eenheden te upgraden tot ultrakrachtige Brood Lords, maar BoxeR zag ze met een radarscan en sloeg ze neer voordat ze klaar waren met transformeren. BoxeR ruimde de rest van Stephano's hinkende leger op in kleine schermutselingen over de hele kaart, en toen BoxeR uiteindelijk Stephano's hoofdbasis bestormde, verbeurde de Fransman de wedstrijd met een eenvoudige, beleefde 'congratz! en veel succes !' Stephano-fans (ikzelf nieuw geslagen), Dimitar en ik waren in de minderheid en de bar feliciteerde BoxeR met zijn welverdiende overwinning.

Pro gaan

APM op hoog niveau is alleen fysiek mogelijk voor jongeren met een lage latentieRazer-apm-300 'alt ='

Ik begrijp dat wat ik zojuist heb beschreven misschien klinkt als pixels die op pixels schieten, ongeveer net zo dramatisch als een opgevoerd spelletjeGalaga(of erger nog, helemaal geen zin). Maar dit is wat er werkelijk aan de hand is, achter de schermen.

Voor het geval je de video hierboven niet kunt zien, het toont de acties per minuut (APM) die een speler op hoog niveau uitvoert met muis en toetsenbord. Het is eigenlijk een post-menselijke prestatie, waarbij veel professionals regelmatig rond de 200 APM schommelen. Ze zijn ook niet alleen bezig met het pureren van de knoppen. Ze doorlopen ingewikkelde routines om middelen te verzamelen, gebouwen te maken en eenheden te bouwen (hun economie opvoeren, of 'macro'), vaak in meerdere bases over de kaart, terwijl ze als een gek klikken om de beweging van hun kostbare leger aan de frontlinies, of om een ​​verkenner of moordenaar in de basis van een tegenstander te persen.

dans icoon

APM doet denken aan de 'mechanica' van een topsporter, die vaardigheden en acties die door de jaren heen zo diep in een speler zijn geboord dat ze bewusteloos raken. Het onderscheidt de pro's van de wannabes, en de jongeren van de oude. TerwijlStarCraft’s schaakachtige strategie voor iedereen op elke leeftijd toegankelijk zou kunnen zijn, is de APM op hoog niveau alleen fysiek mogelijk voor jongeren met een lage latentie (middelbare schoolleeftijd tot midden twintig). Zelfs als de ouderdom je niet te pakken krijgt, zal de carpale tunnel dat wel doen.StarCraft IIheeft een deel van de kliklast verminderd, maar het is nog steeds niet preciesWindows Solitaire.

Als een topprofessional vergeleken kan worden met LeBron James, ik ben je vierjarige nichtje. Natuurlijk kan ik de bal dribbelen (soort van), en ik heb een keer een paar baskets gemaakt toen mijn vader me naar de rand tilde, maar terwijl ik met dezelfde apparatuur speel, speel ik in wezen een ander spel. Ik bezit exact hetzelfde exemplaar vanStarCraft IIdat Stephano bezit, maar ik kan het niet laten zingen.

Ik weet zelfs precies hoeveel erger ik ben dan Stephano, dankzij Blizzards ongelooflijk volwassen Battle.net multiplayer matchmaking- en rankingservice. Ik zit momenteel in de Bronze-competitie, die de slechtste 20% van de spelers in mijn Noord-Amerikaanse speelregio vertegenwoordigt. De volgende 20% is zilver, dan goud. Dimitar, die beweerde dat hij 'niet erg goed' is, speelt Gold. De volgende is Platinum (een Platinum heeft gevraagd om mijn menu te lenen), en later kwam er een meisje bij ons aan tafel dat Diamond speelt, wat de laatste 20% vertegenwoordigt. Mijn Platinum-menulener kent een Masters-speler (de bovenste 2% van Diamond), en dan is er nog de Grand Masters-competitie. Terwijl spelers op Masters-niveau vaak meedoen aan toernooien, winnen Grand Masters ze meestal. Een Grand Master-ranglijst betekent dat je in de top 200 van actieve spelers in je hele regio zit. In Europa stond Stephano eind september op nummer 1 op de Europese ladder. Ik heb nog een lange weg te gaan.

Ik ben de (slechtste) 20%

Het is niet dat ik verschrikkelijk ben. Ik heb tientallen uren gespeeldStarCraft, leerde verschillende 'build orders' (deStarCraft-equivalent van schaakopeners), verschillende sneltoetsen uit het hoofd geleerd, een groot aantal instructievideo's bekeken en een eindeloze hoeveelheid online handleidingen verbruikt. En ik word echt steeds beter! Soms sta ik zelfs in de top acht van mijn bronzen subleague, en Paul van 2011 zou gemakkelijk Paul van 2010 kunnen vernietigen. Het is gewoon datStarCraftis heel, heel moeilijk.

Kijk, in tegenstelling tot de meeste videogames die in de 21e eeuw zijn uitgebracht,StarCraftheeft een leercurve die niet alleen een verticale klif is... het is een vloedgolf die je dreigt te vernietigen. Net zoals iemand die probeerde een sport te spelen zonder eerst de regels te leren, toonden mijn beklagenswaardige uitstapjes naar online spelen weinig begrip van de strategie van het spel, en nog minder van de onderliggende gameplay.

Als mens heb ik een heel specifieke combinatie van eigenschappen waardoor ik geobsedeerd ben door videogames, maar ik word zelden gevonden met een controller in mijn handen. Om te beginnen speelde ik niet veel toen ik opgroeide, maar ik heb altijdgezochtom meer te spelen, en verbruikte daarom alle plaatsvervangende media die ik kon - of het nu mijn vrienden waren die de games die ze speelden, of de zielige games-sectie van Macworld magazine rond 1997. Als volwassene heb ik nu het geld om de games te kopen die ik wil , maar ik heb geen van de van kinds af aan getrainde vaardigheden die nodig zijn om uit te blinken. Hoewel mijn leeftijdsgenoten een speciaal door de NES geperfectioneerde tolerantie voor frustratie hebben, bestaat mijn typische spelcyclus uit geobsedeerd zijn door een titel, de recensies lezen, een exemplaar kopen, een paar uur spelen en de game nooit meer aanraken.StarCraft IIbrak die cyclus, maar het dreigde mij ook te breken.

Hoop in Husky

Een jonge YouTuber genaamd 'HuskyStarCraft' maakte me eindelijk verliefdStarCraftals meer dan alleen-een-ander-spel-ik-zuig op. Husky begint zijn video's en roept 'Hallo allemaal! Dit is 'H-to-the-usky' Husky hier.' Ernstig. Elke keer. Het is intens, intens oubollig. De eerste video die ik ooit heb gezien, heette 'MASS QUEENS WINS WINS AGAIN', waarin hij onophoudelijk zeurt over hoe zijn compleet belachelijke strategie om op de basis gerichte Queen-eenheden te verzamelen het verdient om te winnen van de 'cheaters' en 'hackers' waar hij het tegen opneemt. Het bevestigde elk stereotype van de online slechte verliezer, het soort kind dat woedend wordt als hij weet dat hij verdwaald is, het soort kind (of mankind) dat niet kan begrijpen hoe een nederlaag hun schuld kan zijn. Maar het bleek dat het hele verhaal, en in feite het hele spel dat hij speelde, een uitgebreide grap was. Husky en ik hadden een gemeenschappelijke vijand en daarmee werd ik welkom geheten in de kudde.

Wat begon als Husky die met Queens aan het dollen was, veranderde in een kanaal van intens competitieveStarCraft IIwedstrijden tussen werkelijk ongelooflijke spelers. ElkStarCraftgevecht kan worden opgeslagen als een herhaling, en dan kan die herhaling door iedereen worden bekeken met een kopie vanStarCraft. 'Casters' zoals Husky, die typisch voormalige professionals zijn of gewoon mega-enthousiastelingen (Husky is de laatste), nemen populaire herhalingen van games op hoog niveau, samen met hun eigenStarCraftshenanigans, en doe een play-by-play aankondiging van het spel, alsof het live gebeurt.

Husky en ik hadden een gemeenschappelijke vijand
Fysieke beperkingen vallen weg en legers lijken een verlengstuk van de geest van elke speler te zijn

Het duurde even, maar ik begon een beetje te begrijpen wat er aan de hand was. Husky bevindt zich op de grens tussen educatie en entertainment. Zijn publiek volgt dezelfde lijn: ze kijken naar een wedstrijd op YouTube om vermaakt te worden, maar ze zijn van plan alle strategieën of kennis die ze zelf hebben opgedaan te gebruiken.StarCraft IIwedstrijden. Husky zal een klein kenmerk van een kaart uitleggen, of een weinig gebruikte vaardigheid van een eenheid, of de sterke en zwakke punten van een bepaalde bouwvolgorde. Naarmate de strijd vordert, doet Husky dat ook. In het midden tot late spel is Husky's castingstijl er een van constante bijna hyperventilatie. Hij vergeet vaak te ademen tijdens grote veldslagen, en soms ben ik bang dat hij flauwvalt tijdens een bijzonder langdurige uitwisseling van agressie. De opwinding is besmettelijk.

ik heb gekekenStarCraft IIwedstrijden voor meer dan een jaar, en elke dag wordt het beter. Naast de pure eye-hand, speed-click atletiek van het spel, is de moeilijkheidsgraad en strategie vergelijkbaar met schaken of Go. Go is misschien wel de betere vergelijking; in tegenstelling tot schaken, zowel Go alsStarCraftzijn nog steeds te ingewikkeld voor computers om onder de knie te krijgen - de beste spelers kunnen zelfs de krachtigste beschikbare AI omdraaien. Het spel wordt in feite nog steeds door mensen bedacht. Spelers ontdekken voortdurend nieuwe strategieën die het competitieve landschap veranderen - in spanning, of in combinatie met de voortdurende aanpassingen van Blizzard aan het spel. En ik hoef deze strategieën niet alleen in abstracto te bedenken: ik kan ze letterlijk over mijn scherm zien exploderen, waarbij Husky zijn stem verliest in een casting-razernij, en de 10-jarige in mij die stilletjes huilt om vreugde.

Als twee topspelers slaags raken, gebeurt er iets moois. Er zijn weinig onmogelijke momenten waarop de fysieke beperkingen van de computerinterface wegvallen en legers een verlengstuk van de geest van elke speler lijken te zijn. De eb en vloed van de veldslagen en het rommelige touwtrekken over elke centimeter van de kaart maken een pixel-tegen-pixel-oorlog tussen buitenaardse wezens en mensen plotseling de meest natuurlijke, vitale zaak ter wereld.

StarCraft, IRL

Terug in de echte wereld, bij Legends,StarCraftfans bleven binnendruppelen. We hadden de hele begane grond voor onszelf en het begon uiteindelijk laat in de middag vol te lopen, maar 'echte' sportfans waren het grootste deel van de dag in de minderheid. Net nadat de voetbalfans eindelijk tot rust waren gekomen, verzamelden enkele NY Giants-fans zich op het balkon en werden er echte eikels over; een in jersey geklede fan stond op en wees van boven naar ons, alsof we een curiositeit in een dierentuin waren. Op een bijzonder gespannen moment, waarop de voetbalfans irrationeel tegen hun eigen schermen begonnen te schreeuwen,StarCraftfans begonnen 'MLG! MLG! MLG! MLG!', alsof dat de oppositie zou stillen.

Husky was een van de roterende staf van casters van MLG die match play-by-play over de luidsprekers van de bar schalde. Terwijl het lawaai van het publiek sommige stemmen van de cast dempte, sneed Husky's uitbundige tenor door het lawaai terwijl hij de gebeurtenissen van de game vertelde naast collega-caster Day[9], een voormalige pro. De casters gaan verrassend goed van hun slaapkamer naar het grote podium: ze dragen de standaard sportblazer-over-button-up en maken oogcontact met de camera alsof het hun dagelijkse werk is. Bij MLG Orlando speelden Day[9] en Husky een ondersteunende rol voor de primaire beoefenaars vanStarCraftcasting, Tasteless en Artosis, wie eigenlijk?hebbeneen dagtaak om games te casten vanuit een tv-studio in Korea, maar we hebben de hele dag nog een paar DayHusky-games gevangen.

De volgende echt grote wedstrijd, althans wat Legends betrof, was IdrA (de Zerg Amerikaan) vs. BoxeR (de Terran Koreaan). IdrA is een beetje het 'slechte zaad' van deStarCraftgemeenschap, behalve dat inStarCraftdat betekent dat hij games stopt zonder soms 'gg' te zeggen (het equivalent van geen handen schudden na een honkbalwedstrijd), en klaagt dat Blizzard dom is en dat Terran wordt overmeesterd in zijn livestream. In de bar werden een miljoen anekdotes gelanceerd met 'heb je de game gezien waar...', terwijl we de legendes van onze sport verspreidden via de oude kunst van verbale verhalen vertellen, maar de weggelopen favorietStarCraft IImoment is 'het spel waar' IdrA woedend was toen hij eigenlijk aan het winnen was tegen HuK bij een eerdere MLG (de helft van HuK's leger was 'gehallucineerd', eigenlijk een luchtspiegeling). Ironisch genoeg zijn de twee spelers nu teamgenoten: HuK werd onlangs overgenomen door het team van IdrA, met een gerucht salaris van zes cijfers.

De zwenkwielen gaan verrassend goed van hun slaapkamers naar het grote podium

Mijn zus arriveerde rond 13.00 uur bij de bar, haar nieuwsgierigheid gewekt door mijn irrationele tweets vol cola light, en ik legde haar al dit drama uit. Ze besloot dat IdrA haar stem waard was. De rest van de bar zette ook zijn eigen vooroordelen opzij, want hier is een groter verhaal.

In de begintijd (zoals een jaar geleden),StarCraft IIwas een echt wild westen. Meer dan een decennium oud, was het originele spel nogal vastgelopen. Vanwege de professionele competities in het land is de dominantie van Zuid-Korea inStarCraftraakte zo verankerd dat elke niet-Koreaanse die probeert te concurreren, als een 'buitenlander' wordt bestempeld.StarCraft IIwas echter onbekend terrein en nieuwe spelers stroomden van overal. Gamers zoals HuK en IdrA, die uitblonken in het origineelStarCraft, maar zwoegden in de vergetelheid in vergelijking met hun Koreaanse concurrentie, waren plotseling de stralende lichten van deStarCraft IIgemeenschap. Maar dat kon natuurlijk niet blijven duren.

IdrA was de grote Amerikaanse hoop van deze bar?

In juli streken de Koreanen neer opStarCraft II. Er was een natuurlijke buffer: als pro-gamer, waar de marges klein zijn, moet je het geld volgen. Tot voor kort stond het geld in het KoreaansStarCraftcompetities. MaarStarCraft IIDe enorme internationale aanhang heeft toernooien buiten Korea lucratiever gemaakt, en Major League Gaming heeft een grote coup gepleegd tijdens zijn Anaheim-toernooi, met negen Koreaanse professionals aanwezig. Ze vernietigden de buitenlanders.

Sindsdien hebben buitenlanders niet meer gewonnen. IdrA was de grote Amerikaanse hoop van deze bar tegen de koude, berekenende machinaties van BoxeR. Zelfs de speelstijl van BoxeR, iets waar hij al tien jaar aan werkt, is het toonbeeld van harteloze brute kracht. Natuurlijk, hij is de aardigste man ooit en een echte ambassadeur voor zijn sport, maar het volgende uur haatte ik hem. We begonnen een nieuw lied: 'USA! VS! USA!', en dit was ten slotte iets waar de gasten op de bovenverdieping het mee eens waren.

Toen IdrA BoxeR met 4-3 versloeg in een nagelbijtende best of 7-matchup, explodeerde de lat. 'VS! VS! VS!' we zongen weer. Je zou denken dat we de Sovjets gewoon zouden verslaan op de Olympische Spelen. Niet iedereen was echter bekeerd. Op weg naar buiten, na ongeveer evenveelStarCraftonderwijs kon volgen, hoorde mijn zus wat ontevredenheid: 'Waarom speelt dit stomme videospelletje bij Legends?'

Samen komen

De StarCraft-hemel bleek aan de overkant van een faux-Europese saladebar in Midtown te zijnRasterweergave

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Naarmate de finale naderde, liep de bar tot bijna barstend. We waren getuige van zoveel geweldige games! Maar net zo goed als het toernooi op het scherm was de kameraadschap. Ik praatte met een wiskunde / economie-wokkel, die meestal alleen maar keekStarCraftvoor de 'macro'-strategie op hoog niveau. Mijn tafelgenoot op Diamond-niveau bouwde een Diablo-kloon metStarCraft II's modding-tools in haar vrije tijd. Zelfs voordat de laatste wedstrijd werd uitgezonden, bespraken een paar gasten uit de buurt een roadtrip naar Providence, RI, waar MLG de eindejaarskampioenschappen zal organiseren, met een hoofdprijs van $ 50.000. Mensen riepen suggesties op het scherm, zoals 'Get Dark Templar!' of 'Focus vuur de geesten af!' Gamers gefilterd van Comic Con en van een door Intel gesponsordeStarCrafttoernooi. Er werden professionals gesignaleerd die met logo bedekte truien droegen om hun sponsors te vertegenwoordigen.

Ik praatte met mensen die ik nog nooit eerder had ontmoet over het delicate evenwicht tussen de races, over dingen als 'Warp Prism harass' en 'Ghost snipes', zelfs over andere videogames. Ik ben niet bepaald iemand die met vreemden praat, zelfs niet met een paar cola light in mij. Zelfs als het op mijn werk aankomt, waar ik regelmatig contact heb met collega's en lezers, verschuil ik me liever in een hoekje: ik merk dat ik niets intelligents te zeggen heb in een informeel gesprek - ja, de iPhone is best goed, ik Raad eens. Maar hier was ik in een bar en ik liep over van al die opgekropte nutteloze kennis die ik had vergaard tijdens een geheime YouTube-afspraak met Husky. En het beste was dat ik ongeveer een tiende wist van bijna alle andere fans daar, en dat wilden ze ook allemaal delen. ik was inStarCrafthemel, die aan de overkant van een faux-Europese saladebar in Midtown bleek te zijn.

Teleurstelling en frustratie veranderden in patriottische bedlam

IdrA nam het op tegen een andere Koreaanse Terran, Bomber, en het internet faalde. Het was de hele dag vlekkerig geweest, maar nu was het af voor de telling. Gelukkig slaagde een man met een MacBook bij ons in de buurt om een ​​stream te krijgen tijdens de downtime van de bar, dus een twintigtal nerds verzamelden zich rond zijn tafel, hun nek uitstrekkend om een ​​glimp van de actie op te vangen, en de actie door te geven aan degenen die het niet konden zien . De hoofdstream was bijna twintig minuten uit, maar de eerste game bleek een epische wedstrijd te zijn en de bar-tv's kwamen weer tot leven op het moment dat IdrA een enorme 'schimmelgroei'-aanval op de eenheden van Bomber lanceerde, die we wild toejuichten . Op dit punt waren we een beetje dronken (of misschien gewoon dronken), we juichten IdrA opnieuw toe toen hij na 35 minuten uitbreidde naar een nieuwe basis, in wat een onnodige economische bloei bleek te zijn. Kort daarna vernietigde hij het leger van Bomber. Onze teleurstelling en frustratie van enkele minuten ervoor sloegen al snel om in patriottisch gezeur.

IdrA zegt dat zijn enige kans tegen MC een 'balance patch' is

Ondertussen broeide er een nieuwe Koreaanse dreiging, genaamd MC. MC vocht door de beugel van de verliezer en schakelde de zeer geliefde MarineKing uit nadat HuK hem van een legendarische, ongelooflijk vermakelijke toernooiloop had geslagen en op het pad van MC kwam.

En dus kwam IdrA tegenover een andere formidabele tegenstander te staan, en het is zijn minst favoriete matchup: Protoss. Hoewel IdrA / HuK momenteel misschien wel de meest bekende vete is, is de rivaliteit tussen MC / IdrA niet minder venijnig. Bij MLG Columbus in februari versloeg MC IdrA in wat een gevecht om de derde plaats bleek te zijn, sprong naar de menigte, gaf zijn fans een high-five en wees toen naar IdrA in een eeuwenoude bespotting. IdrA zette hem af. In Orlando lieten leunstoelpsychologen MC de wedstrijd winnen voordat deze zelfs maar begon, en hij deed precies dat door IdrA met 2-1 te verslaan. Voor het aanstaande MLG Providence-evenement zegt IdrA dat zijn enige kans tegen MC een 'balance patch' is.

Bij Legends hebben we alle tweehonderd onze loyaliteit overgedragen aan HuK, die het grootste deel van de dag boven de strijd in de winnaarsklasse bleef. Aangezien HuK Canadees is, zou ons Amerikaanse gezang niet werken, en 'Noord-Amerika! Noord Amerika!' is een beetje lettergreep-zwaar, dus namen we onze toevlucht tot een snel herhaald 'HuK! HAK! HuK!' Dimitars voetbalfantalent hielp het publiek het gezang te verfijnen, het begon langzaam en versnelde toen tot een razernij, die explodeerde in gejuich op een spontaan moment dat ik nooit helemaal kon synchroniseren. HuK ging tegen TheStc, die tot dan toe ongeslagen was in het toernooi, en won. Vervolgens was het de beurt aan MC tegen TheStc, en ook die wedstrijd won MC. Plots hadden we twee Protoss in de finale.

Games die eerder in het toernooi werden gespeeld, worden overgedragen, dus HuK ging de best-of-seven-matchup al in met 2-1.

Korea versus de wereld

HuK won de eerste game met de oudste Protoss-build in het boek, een 'Four Gate'. Dat betekent vier Gateways, het basisgebouw voor de productie van eenheden voor Protoss. Gateways pompen de snelle ranged-fire Stalkers en de langzamere, melee Zelots uit. Het spel was bijna voorbij voordat het begon, met een indrukwekkende HuK-micro die elk grammetje schade uit zijn paar vroege Stalkers wringde. Een deel van HuK's unieke stijl heeft niets te maken met micro of macro: hij is net zo goed in vroege game trash talk. Het is moeilijk om het trashtalk te noemen, eigenlijk meer als een heel speciaal soort trollen.

De unieke stijl van HuK omvat een heel speciaal merk trollen

HuK is eigenlijk kamergenoot met MC in Korea, waar ze allebei strijden in de GSL (momenteel de meest competitieve)StarCraft IIcompetitie in de wereld), met HuK als een van de weinige levensvatbare buitenlanders op het toneel. Hij begon de eerste game door MC zijn 'zoon' te noemen, en toen gingen de twee door met het beschimpen van Zerg en Terran omdat ze de finale niet hadden gehaald, grappend over de onvermijdelijke Protoss 'nerf' die zal resulteren (de balanspatch IdrA heeft gedroomd). In schattig gebroken Engels dreigde MC David Kim, de ontwerper van spelbalansen van Blizzard, te vermoorden voorStarCraft IIals hij Protoss nerfs. HuK stemde ermee in om te helpen.

De tweede game was nog eenzijdiger. Met de wedstrijd op 4-1 in het voordeel van HuK, was geen van beide spelers zo arrogant met het geklets. In een wanhopige manoeuvre ging MC met de klassieke Protoss 'cheese' (een niet-traditionele strategie, meer afhankelijk van bedrog dan eerlijke vaardigheid): een kanonstorm, waarbij torentjes worden gebouwd in of nabij de basis van je tegenstander, in plaats van een meer eervol leger om het werk te doen. HuK zag de poging en blokkeerde deze prachtig, waardoor MC de rest van het spel op zuinigheid achterbleef. MC probeerde agressief te blijven, maar HuK bleef afwijzen en lanceerde zijn eigen verlammende aanval. MC's laatste wanhopige strijd met HuK was gewoon niet genoeg om de overweldigende economische voorsprong van HuK te evenaren, en toen de laatste MC's Stalkers wegsmolten, typte hij 'TT', de Koreaanse emoticon voor huilende ogen. HuK zei 'sorry zoon' en MC overhandigde de 'gg', waardoor het spel verbeurd werd verklaard en HuK werd gekroond tot kampioen van MLG Orlando. Niet-Koreanen over de hele wereld vierden feest. Er was menig TT-of-joy schuur bij Legends. 'Huk! HAK! HAK! HuK!' we huilden.

Het ging niet alleen om triomf over de Koreanen; een vaag continentaal patriottisme. Net als Husky en collega's hadden we eindelijk gebrachtStarCraftuit onze slaapkamers, uit YouTube-kanalen en Twitch.tv-streams. De game was meer dan digitaal, nu meer dan een meme, meer dan een blogpost of een forumthread. Het was zelfs meer dan Battle.net, of de paar gigabytes aan starcraft2.exe op onze harde schijven. Het was echt, zeiden onze hese stemmen, vermoeide voeten en met zeep getinte barglazen. En, net zo belangrijk, we waren er klaar voor.

Na afscheid te hebben genomen van Dimitar en een paar andere van mijn nieuweStarCraftvrienden, ik fietste naar huis door het late zondagse verkeer. Het gezoem van mijn cola light moest nog verdwijnen en het geluid van gezangen klonk nog steeds in mijn oren. Ik dacht aan spelenStarCraft, in mijn dwaze kleine bronzen competitie. 'Buitenlanders kunnen ook goed zijn in videogames,' stelde ik mezelf gerust. Ik speel tenslotte Protoss, dus ik heb al een voorsprong op de concurrentie. 'Misschien word ik beter.' Toen ik thuiskwam, startte ik YouTube en keek ik nog wat meerStarCraft.

Op zoek naar BarCraft bij jou in de buurt?Blizzard heeft een handige tool! MLG Providence begint vandaag om 17.00 uur (vrijdag 18 november) en loopt het hele weekend door, waarbij de meeste BarCrafts op zondag plaatsvinden. U kunt ook kijkenlivestreams op de site van MLG.