'Shadow of Mordor' is moreel weerzinwekkend en ik kan niet stoppen met spelen

Het pad tussen 'The Hobbit' en 'The Lord of the Rings' is geplaveid met marteling en terrorisme

Ik had ongeveer 200 slechteriken uit elkaar gehaald voordat ik de grimmige openbaring kreeg dat een videogame van mij een expert in opstand had gemaakt.

Middle-earth: Shadow of Mordor, het nieuwe videospel dat dient als bindweefsel tussende hobbitenIn de ban van de Ringtrilogie, schuwt geweld of het doel dat het dient niet. Er is een knop toegewezen aan 'Brutalize', een dodelijke en groteske vlaag van sneden en steken die bedoeld zijn om één vijand te doden, maar nog belangrijker om overlevenden in de buurt te laten schrikken, en ze uiteen te drijven als een kudde geschrokken herten.

Ik schaam me hoe weinig het geweld me aanvankelijk deed. Ik heb honderden grafisch gewelddadige videogames gespeeld enSchaduw van Mordorvoelde aanvankelijk als een ander lid in een rij die tot in het oneindige zal doorgaan. Ik was net Uruks aan het vermoorden, slechteriken aan het verslaan en baande me een weg door het verhaal van de game. Het gebruikelijke.

Maar toen ik zag hoe mijn personage de dood van zijn vrouw en zoon wreekte door woedend een mes in en uit en in een levenloos Uruk-lijk uit te steken, de paar Uruks die zijn woede overleefden, wegjagen, drong het tot me door: ik doe alsof ik een moordenaar en folteraar, een man die zich met terrorisme en slavernij bezighoudt om op de een of andere manier een persoonlijk wangedrag recht te zetten. Ik ben de Jack Bauer van Mordor.

En alsof ik Jack Bauer ten koste van alles de dreigementen tegen Amerika zag verwoesten, genoot ik op perverse wijze van bijna elk moment - totdat een grafische onthoofding de mentale barrière doorbrak die ik heb die zegt: 'Wat gebeurt hier in godsnaam?'

Ik ben de Jack Bauer van Mordor

Ik denk dat dat komt omdat angst iets gevaarlijks en aantrekkelijks heeft - een wapen van zowel politici, terroristen als guerrillasoldaten. Angst is het hart van deSchaduw van Mordor, de kern van de functie die het meest wordt geprezen in de vele lovende recensies van de game. De uitgever noemt de feature 'the Nemesis System'. In wezen heeft de speler vanaf de vroegste momenten van het spel de mogelijkheid om het gescripte verhaal van het spel uit te stellen en in plaats daarvan op Uruk-leiders te jagen en deze te doden.

Samsung Gear s prijs:

Eerst moet je een kleine stam van laaggeplaatste Uruks laten uitgroeien tot een enige overlevende. Met de soldaat kwetsbaar, martel je hem voor informatie tot het punt van de dood (lees: kom zijn geest binnen met dodelijke elfkrachten) en leer de identiteit en algemene locatie van een hogere Uruk-leider.

Dit proces herhaalt zich op steeds hogere Uruks: je leert hun locaties, maar ook hun sterke en zwakke punten en angsten. Voordat je een oorlogsleider opneemt, martel je tientallen soldaten en zelfs kapiteins om te leren hoe je hem het beste kunt vermoorden. En jij doet hetzelfde voor zijn bewakers.

Uruks stalken, martelen, terroriseren en vermoorden is wreed en kwaadaardig, en de game erkent dat soms ook en stelt je acties in twijfel met stukjes dialoog. Maar alle interne kritiek voelt oppervlakkig aan naast letterlijk tientallen uren angst in de harten van mijn vijanden te zaaien met mijn boog en zwaard.

En om duidelijk te zijn, je martelt in dit spel: je hebt de mogelijkheid om een ​​vijand binnen een centimeter van zijn leven te verslaan, en alleen op dat moment zal hij informatie onthullen of van loyaliteit veranderen uit angst. Dat is marteling.

En voor alle duidelijkheid, je martelt in dit spel

Later in het spel ontgrendelt je personage de mogelijkheid om geslagen Uruks te sturen als bedreiging voor hun superieuren, en ook de optie om Uruks tot slaaf te maken, om ze naast je te laten vechten - totdat je op een knop tikt die ze allemaal doodt. Het is een vreemde wending, aangezien tot nu toe verspreid over het spel optionele missies zijn om menselijke slaven te redden van Uruk-meesters.

InVeelhoek's recensie, schreef criticus Phil Kollar:

Apple iphone 6s releasedatum

Het is een verdienste dat de game afstand neemt van de taal van slavernij en verwijst naar je macht als 'met angst heersen over de orks'. Het eindresultaat is echter hetzelfde, en ik voelde me er een beetje ongemakkelijk bij.

Angst is het sleutelwoord.

Het concept van deze game is schokkend als je nadenkt over wat er werkelijk gebeurt. Als een ultrakrachtige blanke kerel gebruik je angst en extreme gewelddaden om het gedrag van een vijand te manipuleren, zijn militaristische structuur te vernietigen en er uiteindelijk controle over te krijgen in de vorm van levende slavernij, ondanks dat je met duizenden in de minderheid bent. Echt, kauw hierop: dit is een videogame over een afgewezen man die een hele vreemde cultuur terroriseert, letterlijk honderden levende wezens vermoordt, brandmerkt, martelt en tot slaaf maakt. En eigenlijk zijn ze slechts zijdelings verbonden met de echte vijand van de man: een andere ultrakrachtige blanke kerel.

youtube moet

Het concept van deze game is schokkend

Ik ben een casualLord of the Ringsfan, dus deze game stelt me ​​voor aaneen overvloed aan schrijven over de complexiteit van ras en de uitbuiting van culturen in de bekendste werken van Tolkien. Dat het pad van je held naar wraak via een heel andere cultuur loopt, is geladen, iets wat ik graag verder zou zien uitgepakt door critici. En ik zou graag zien dat de ontwikkelaars aanpakken wat je acties betekenen, en niet op de trendy, zelfbewuste manier, waarin games over het doden van honderden mensen je betuttelen omdat je geniet van videogames over het vermoorden van honderden mensen. Nee, als dit het soort spel is dat een ontwikkelaar wil maken, wil ik dat ze het rechtvaardigen, zeggen waarom, en niet in de vorm van halfslachtig vingerkwispelen over een doorweekt genre dat miljarden verdient dollar per jaar.

Schaduw van Mordoris afschuwelijk en grof, maar zo goed uitgevoerd - het spijt me zo - dat ik er niet vanaf kan lopen. Ik hou van de kracht die het me geeft, waarvan ik weet dat het een deel is van waarom ik zo dol ben op zoveel gewelddadige videogames met een groot budget. Wat eerlijk gezegd ongemakkelijk is, is hoe?Mordormaakt me scherp bewust van waar de stroom vandaan komt en tegen welke prijs. Het is alsof de makers een relevant commentaar tegenkwamen over het gebruik van geweld en terrorisme om verandering af te dwingen, maar niet goed wisten hoe ze het moesten hanteren.

Ik wil dat videogames moeilijke kwesties over marteling, terrorisme en guerrillaoorlogvoering aanpakken. Bovendien wil ik die spellen spelen. Maar ik wil die dingen niet vieren, en ik wil het opgeven van mijn moraal zeker niet zo gemakkelijk maken als op de 'Y'-knop drukken om te brutaliseren.

Bijwerken:Ik moet deze quote delen vanDe ring van Morgoth, het tiende deel inDe geschiedenis van Midden-aarde,op mijn manier getweet door Sarah Stoll. Bedankt, Sara!

'[Zelfs Orks] mogen niet worden behandeld in hun eigen termen van wreedheid en verraad. Gevangenen mogen niet worden gekweld, zelfs niet om informatie te vinden voor de verdediging van de huizen van Elfen en Mensen. Als een van de orks zich overgaf en om genade vroeg, dan moesten ze die krijgen, zelfs tegen een prijs.'