Nikon 1 J1 recensie

Het is Nikon's kleinste camera met verwisselbare lens tot nu toe, maar is hij $ 650 waard?

Kleine camera's met verwisselbare lenzen zijn de toekomst van fotografie, en dat weet iedereen. Op hun best brengen ze DSLR-achtige controle en kwaliteit naar camera's met veel kleinere behuizingen. Dat is waar Sony voor ging met de NEX-3, en wat Olympus en Panasonic deden met hun Micro Four Thirds-camera's. Er ontbreken echter twee grote namen in deze lijst, en dat zijn Nikon en Canon. Geen van beide camera's heeft een camera met verwisselbare lens uitgebracht die geen DSLR is, totdat Nikon eindelijk de J1 onthulde, de eerste van zijn nieuwe 1-serie. Op papier doet de J1 van $ 649,95 het goed ten opzichte van zijn concurrentie - concurrerende prijs, kleine body, meerdere lenzen. Maar hoe verhoudt het zich in de echte wereld? Kan Nikon laat op deze markt komen en deze domineren, zoals bij DSLR's? Lees verder om erachter te komen.

Hardware / ontwerp

Hardware / ontwerp

Eén ding heeft de J1: hij ziet er geweldig uit

Eén ding heeft de J1 goed: hij ziet er geweldig uit. Dankzij de flitsende kleuren — hij wordt geleverd met een glanzend witte, zwarte, rode, zilveren of roze voorkant en een zwarte achterkant — en een behuizing van 4,2 x 2,4 x 1,2 inch, lijkt hij meer op een compactcamera dan op een DSLR. Het is echter nog steeds te groot om in een zak te passen, en het is zo zwaar dat je broek toch naar beneden zou trekken. Hij weegt 13 gram, maar voelt veel zwaarder aan; omdat er geen grip is en de afwerking van de camera een beetje glad is, is het moeilijk vast te houden. De Sony NEX-C3 heeft een klein beetje grip waardoor hij gemakkelijker vast te houden is, ook al is hij ongeveer even groot. Over het algemeen is het een slank, minimaal apparaat zonder veel knoppen of wielen die het mooie uiterlijk ontsieren; het is mooier om naar te kijken dan de Canon Powershot G12, een vergelijkbare high-end point-and-shoot camera die absoluut bezaaid is met bedieningselementen, en meer lijkt op een grotere versie van de eveneens vergelijkbare Powershot S95.

Omdat de Nikon J1 geen zoeker of accessoirepoort heeft om er een toe te voegen, wordt het scherm ongelooflijk belangrijk. Gelukkig is dit een goede, een scherp 3-inch LCD-scherm dat is gevuld met 460.000 dots. Het is ook zeer nauwkeurig (hoewel het af en toe problemen met de witbalans vertoonde die niet op foto's bestonden), en gemakkelijk te zien in direct zonlicht. Nogmaals, het is echter niet zo goed als de prijs vereist; de NEX-C3 en de Olympus PEN E-P3 vullen hun schermen met respectievelijk 921.000 en 640.000 dots, en beide overtreffen (figuurlijk en letterlijk) de J1. Het LCD-scherm draait ook niet zoals sommige van zijn concurrenten, waardoor de hoeken waaronder u kunt fotograferen, worden beperkt.

De 10-megapixel-shooter heeft drie lenzen tot zijn beschikking: de kitlens is een 10-30 mm zoomlens met Nikon's VR-beeldstabilisatie - hij is ongeveer even groot als een 27-81 mm zoomlens op een standaard 35 mm-camera. Dat is niet zo breed als je zou willen met je foto's, wat me vooral opviel bij het fotograferen van landschappen en gebouwen - ik moest altijd verder achteruit dan ik dacht om de hele foto te maken met de J1. Er is ook een 30-100 mm zoomlens van $ 249,95, wat geweldig is voor close-ups, maar verschrikkelijk voor de meeste dagelijkse opnamen omdat het zo dichtbij begint. Die twee zoomlenzen waren oké, maar geen van beide is bijzonder helder of snel, en ik heb uiteindelijk de f/2.8 pancake-lens van $ 249,95 het meest gebruikt omdat deze helder genoeg was om de vreselijke prestaties van de J1 bij weinig licht enigszins te compenseren. Geen van de drie lenzen biedt handmatige scherpstelling, wat een niet-starter zou moeten zijn voor ervaren fotografen; het hebben van meerdere lenzen is een stuk minder de moeite waard als je niet handmatig kunt scherpstellen, behalve op de camera. Je kunt andere Nikon-lenzen op de J1 gebruiken (en dat zal nodig zijn als je handmatig wilt scherpstellen), maar je hebt een adapter nodig. Nikon probeert met de J1 duidelijk de eenvoud van richten en fotograferen naar een meer complexe en veelzijdige camera te brengen, maar het maakte veel verkeerde keuzes in wat te snijden.

Interface en bedieningselementen

Interface en bedieningselementen

Het ontbreken van bedieningselementen op de J1 slaat nergens op

Een ander goed voorbeeld van Nikon's oversimplificatie van de J1 is het ontbreken van handmatige bediening. Nikon's DSLR's doen geweldig werk door elke functie die je nodig hebt slechts een klik verwijderd te maken, of een plek op een wijzerplaat, en dat negeert het hier. Er is de ontspanknop en een speciale 'start video opnemen'-knop, en dat is het dan ook helemaal bovenaan. De modusknop die zich normaal bovenop de camera bevindt, bevindt zich aan de achterkant en scrolt op onverklaarbare wijze alleen tussen vier modi, die geen van alle zijn Sluiter- of Diafragmaprioriteit of Handmatige modus. Om daar te komen, moet je in het menusysteem graven, wat lastig is om elke keer dat je wilt overschakelen te doen. De wijzerplaat is sowieso niet vol, en het is niet logisch dat Nikon liever de ruimte verspilt dan wat meer opties toe te voegen; nogmaals, eenvoud overtroeft het nut. De modusknop van de Olympus E-PL3 maakt handmatig fotograferen een veel snellere en gemakkelijkere ervaring, en hoewel de NEX-C3 er geen heeft, is het menusysteem op zijn minst gemakkelijk te navigeren.

Omdat er zo weinig handmatige bediening is, is het menusysteem op deze camera van cruciaal belang, en het is grotendeels aan de taak. De meeste dingen zijn geplaatst waar ze zouden moeten zijn in het menusysteem, en er zijn niet zoveel menu's dat ze moeilijk te vinden zijn. De test die de J1 echter niet doorstaat, is de test 'overhandig het aan een vreemde'. Omdat er niet veel bedieningselementen zijn, moeten degenen die er zijn multitasken en verschillende dingen doen, afhankelijk van de modus waarin je je bevindt - zoals wanneer je de zoomknop gebruikt om de sluitertijd te wijzigen of het menu-scrollwiel om het diafragma te wijzigen , een feit dat een paar minuten kan duren en veel dwalende knoppen om erachter te komen. Ik vermoed dat de meeste gebruikers de Auto-modus zullen gebruiken, dus dit is niet zo'n probleem, maar er is meer een leercurve dan zou moeten.

Kenmerken

Kenmerken

Slimme fotoselectie was de enige schietgimmick die ik meer dan een paar keer gebruikte

De J1 zit vol met schietgimmicks die ongebruikelijke dingen doen met je foto's. Hoewel je geen supertrendy filters in Instagram-stijl zult vinden, is de Motion Snapshot-modus aanwezig, die een video van één seconde maakt voor en na een foto, muziek toevoegt en de video afspeelt voordat deze in het stilstaande beeld verdwijnt. schot. Het is een leuke truc, en altijd grappig gezien de muziekkeuzes - je kiest voor Ontspanning, Golven, Schoonheid of Tederheid - maar niet iets dat ik me ooit zou voorstellen, behalve om te pronken met de functie. Er is ook een slow-motionoptie bij video-opname, die vijf seconden video opneemt met een ongelooflijk hoge framesnelheid - 400 of 1200 fps - en deze vervolgens omzet in een minuut of zo aan slow motion-opnames. Dit kan eigenlijk handig zijn, behalve dat om zo snel te fotograferen, de J1 moet fotograferen met resoluties van 640 x 240 of 320 x 120, die er echt nergens goed uitzien, behalve op het kleine scherm van je camera. Ook mensen die langzaam bewegen zijn griezelig.

Slimme fotoselectie was de enige functie die ik meer dan een paar keer gebruikte. Hij maakt 60 foto's met één druk op de ontspanknop en kiest er algoritmisch vijf om te bewaren. Het gooit wazige of donkere opnamen uit, gevolgd door opnamen waarbij iemand knippert of niet lacht, en probeert de beste van het stel te vinden. Ik kan niet met zekerheid zeggen dat de selector nooit een goede foto heeft weggegooid, maar het liet me altijd een paar goede over om uit te kiezen.

Prestaties en kwaliteit

Prestaties en kwaliteit

Zodra je daglicht verliest of naar binnen gaat, valt de beeldkwaliteit van de J1 van een klif

Zolang de belichting goed is, maakt de J1 uitstekende foto's. Ik gebruikte de camera om op een boerderij te fotograferen en foto's van dieren, rennende kinderen en landschappen waren allemaal scherp, met nauwkeurige en rijke kleuren. Wanneer de camera een snelle sluitertijd kan gebruiken, levert dit mooie resultaten op. Zodra je echter binnenshuis beweegt of foto's maakt op iets anders dan klaarlichte dag, daalt de kwaliteit van de camera als een steen. De kleine sensor dwingt de sluiter lang open te blijven in situaties met weinig licht, wat wazige beelden betekent als je geen stilleven vanaf statief fotografeert. Je kunt ook de ISO-gevoeligheid van de camera verhogen tot ISO 3200; het doet goed, maar kiezen tussen zachte afbeeldingen bij hoge ISO's en wazige afbeeldingen bij lage is een spelbreker. Scherpe foto's maken van mijn neef die een voetbal gooit was gemakkelijk bij daglicht, maar toen de zon onderging, begon hij meer op een spook te lijken dat door de nacht bewoog, niet in staat om stil te worden vastgelegd - zelfs als hij stilstond.

Als je fotografeert met een DSLR, doe je dat zowel voor de kwaliteit als voor de stijl: het zachte achtergrondgevoel waardoor onderwerpen eruit springen. Dat kan de J1 niet. De kleine sensor kan niet veel licht tegelijk opnemen, dus de J1 is meestal niet in staat tot enige vorm van focusmagie. Het probleem zou enigszins kunnen worden gecompenseerd door een superheldere lens, maar die is er niet voor de J1, dus als je op zoek bent naar bokeh en zachte achtergronden, kijk dan ergens anders.

Er is een knop aan de achterkant van de camera die naar links schuift om een ​​goedkope, periscoop uitziende flitser tevoorschijn te halen waar ik niet naar kan kijken zonder te denken dat hij in Wall-E thuishoort. Het steekt gevaarlijk een paar centimeter boven de camera uit en is helder gezien hoe klein het is, maar het kan niet worden aangepast of roteren, wat betekent dat het onmogelijk is om het als een indirecte flitser te gebruiken (die zorgt voor een natuurlijker ogend licht). Het is fijn dat er überhaupt een is meegeleverd, aangezien noch de Micro Four Thirds-camera's van Olympus noch de NEX-shooters er een hebben, maar het is geen goede flitser, en aangezien er geen accessoirepoort is, kun je geen betere toevoegen zoals je kunt met zijn concurrenten.

iphone 7 16 gb

De grootste kracht van de J1 is zijn snelheid: deze camera is razendsnel

Ik was onder de indruk van de video-opnamemogelijkheden van de J1. De camera kan 1080i/60, 1080p/30 of 720p/60 video opnemen, en ze zagen er alle drie goed uit, hoewel beide 1080-instellingen enigszins oververzadigde zwarttinten produceerden waardoor de hele video een beetje donker aanvoelde. 720p60 is altijd mijn favoriete modus om te fotograferen, omdat het actie zo soepel vastlegt. De camera kan zoomen en autofocussen tijdens het opnemen van video, en hij doet dit zowel snel als stil - dat is een zeldzame prestatie voor elke camera. Het kan ook een stilstaand beeld opnemen tijdens het opnemen van video, zonder enig merkbaar effect op een van beide, behalve dat het stilstaande beeld dezelfde beeldverhouding van 16:9 heeft als de video.

Het sterke punt van de camera is de snelheid: hij is razendsnel, bij bijna elke bewerking. Autofocus is een van de meest opvallende, bijna onmiddellijk vergrendeld met een halve druk op de sluiter. Standaard probeert hij altijd scherp te stellen, dus zelfs tegen de tijd dat u uw opname inkadert, is hij al scherp. Je kunt deze instelling uitschakelen, en misschien wil je - hoe cool het ook is, het is een enorme aanslag op de batterij. De J1 is snel genoeg om actiefoto's te maken of snelle momenten vast te leggen; de focus heeft me nooit vertraagd bij het gebruik van de J1. De enige afweging met deze supersnelheid is dat het niet erg consistent is; de J1 koos vaak iets anders om op scherp te stellen elke keer dat ik de ontspanknop half indrukte, en ik zou het een paar keer moeten doen voordat ik het eigenlijke onderwerp scherp kreeg.

Het duurt ongeveer twee seconden voordat de camera is ingeschakeld en maakt vervolgens opnamen met vrijwel geen sluitervertraging of recycletijd - hoewel als u continu fotografeert, de camera na ongeveer 40 opnamen aanzienlijk vertraagt. Zolang je uitstekend licht hebt en niet tegen het langzame sluitertijdprobleem aanloopt, is de camera geweldig voor actiefoto's.

Videobeoordeling

Videobeoordeling

De Nikon J1 is een nauwelijks vermomde point-and-shoot met een heleboel lenzen en een prijskaartje van $ 650

De J1 een high-end camera noemen is alsof je een Honda-motor in het lichaam van een Ferrari plaatst en het een Ferrari noemt. De Nikon J1 ziet eruit en voelt aan als de dure camera die hij is (behalve die flitser), maar als je onder de motorkap kijkt, vind je een ondermaatse motor (de sensor in dit geval). Net als een Honda werkt de J1 redelijk goed, en heeft hij zelfs een aantal slimme functies ingebouwd - maar als je betaalt voor een Ferrari, verwacht je een Ferrari, en dat is gewoon niet wat de Nikon J1 is. Het is een high-end point-and-shoot geprijsd als een low-end DSLR, en de toevoeging van verwisselbare lenzen maakt de kleine sensor binnenin niet goed. Tegen een lagere prijs zou het aantrekkelijk kunnen zijn, maar met $ 650 zit het stevig in de prijsklasse van camera's zoals de Sony NEX-C3 en de Olympus E-PL3, die beide betere beelden produceren in meer situaties dan de Nikon J1.