De moordende alligatorfilm Crawl is een solide tegengif voor een teleurstellende filmzomer
In een seizoen van meestal slecht presterende franchise-blockbusters, is deze kleine, rommelige film een leuke afwisseling
Terwijl de grens tussen film en televisie steeds verder vervaagt, moeten films op groot scherm nog steeds pronken met hun reikwijdte. In een zomer waarin veel potentiële blockbusters aan de kassa wegkwijnen, en veel potentiële bioscoopbezoekers thuis lijken te blijven om te kijkenVreemde dingen, grootte en schaal blijven verkoopargumenten voor de theatrale ervaring.Avengers: Eindspelhoppen rond planeten en tijdstromen. Mannen in het zwart: internationaal ritst tussen continenten als een James Bond-foto. Zelfs je vriendelijke buurt Spider-Manmaakt een wervelende tour door Europa.
Sommige van deze grootschalige avonturen leveren de vereiste filmische spanning op. Maar terwijl veel blockbusters in teleurstelling uitlopen, boekt een ander soort zomerfilm vooruitgang. In de matige zomer van 2016,The Shallows(waarin een gestrande Blake Lively verstand combineert met een haai) enAdem niet(waarin gevangen jonge mensen hun verstand matchen met een sluwe, moorddadige blinde man) zorgde voor meer efficiënte en consistente spanning dan veel van hun supergrote tegenhangers met een megabudget. Noem ze thrillers met beperkte locaties. Tot dusver deze zomer is de te verslaan thriller met beperkte locatie de underhypedKruipen, waarin een door een orkaan gestrande Kaya Scodelario verstand combineert met een roedel alligators.
dr manhattan hbo
Kruipenis ook niet zo goed gemaakt alsThe ShallowsofAdem niet,hoewel het een producer deelt met de laatste: Sam Raimi, wiens eerste tweeEvil Deadfilms zijn gonzo-versies van de thriller met beperkte locatie. Hit-and-miss horrorauteur Alexandre Aja weet hoe hij magere, gemene horroractie moet leveren.Kruipenis veel minder ironisch dan de zijnePiranharemake, maar het bouwt niet op tot een koortshoogte of levert geen dynamietsetpieces op.
geforce gtx 670
Het behoudt echter zijn spanning op een manier die veel van de zomerse ritten van dit jaar overtreft. De opzet is een ingenieuze hybride van rampenfilm en wezenfilm: studente Haley (Scodelario) rijdt midden in een orkaan naar haar oude ouderlijk huis om ervoor te zorgen dat haar vader (Barry Pepper), die zijn telefoon niet beantwoordt, is veilig. Ze vindt hem gebeten en bewusteloos, en terwijl hun huis overstroomt, realiseert ze zich dat de alligators samen met het regenwater naar binnen stromen. Vader en dochter moeten zowel verdrinking als enorme krokodillentanden vermijden; een groot deel van de 87 minuten van de film speelt zich af in het snel overstromende huis.
Die beperking is een grote troef.Kruipenheeft veel computereffecten, maar in tegenstelling tot zoveel films waarvan het bereik hun effectenbudget overschrijdt (vooral in rampenfilmomstandigheden die schijnbaar grootschalige vernietiging vereisen), vereist het niet dat zijn personages de hele film doorbrengen voor voor de hand liggende groene schermen in een wanhopige simulatie van epische reikwijdte. De weerseffecten zijn duidelijk geautomatiseerd, maar het huis zelf is een echte set, overspoeld met op zijn minst wat echt water. Wanneer Haley zich voor het eerst in de kelder waagt om haar vader te vinden, speelt Aja de modder, smurrie en vroege hints van bloed voor alles wat ze waard zijn. Omdat de aankleding van de set zo tactiel aanvoelt, creëert de film een echt gevoel van sfeer in een mogelijk generieke setting.
De film is tevreden met het verkennen van de kleinschalige setting en drijft nooit af naar locatie-hoppende gewichtloosheid terwijl Haley zwemt, springt en, ja, kruipt door verschillende krappe doorgangen en geïmproviseerde waterwegen. Wanneer de alligatorbeten komen, voelen ze bijzonder smakelijk aan dankzij praktische gore-effecten, en het stuntwerk zorgt voor een geloofwaardiger atletisch vermogen voor zijn karakter - veel meer dan sterren die moeten worden vervangen door een CGI-draadframe-cartoon elke keer dat ze iets superheldisch doen. AlsKruipenheeft geen opvallend decor, het is omdat het hele ding zo snel en efficiënt beweegt.
pro bowl 2020
Dit omvat het verplichte emotionele achtergrondverhaal, dat in feite een speelfilmversie is van de gymnastiek-voorbode waarbij Malcolms dochter betrokken was inDe verloren wereld. Haley is een wedstrijdzwemmer. (Raad eens in welke beroerte ze gespecialiseerd is?) Haar vader is haar voormalige coach die haar misschien te hard heeft gepusht. Natuurlijk verandert een bizar gecoördineerde alligatoraanval in een proeftuin voor haar zwemvaardigheden, en misschien zelfs een katalysator voor gezinsgenezing. Dit is allemaal zo oubollig als het klinkt, maar zoalsThe Shallows,Kruipenbehandelt de standaardtekst van het hoofdpersonage met waardigheid, verankerd door Scodelario's no-fuss lead-prestaties. Het is dom, zeker, maar het heeft ook een aangename helderheid - niets in deze film voelt alsof het verwoed en lukraak werd herschreven in de montagekamer. Alligators jagen op een vindingrijke zwemmer; wat valt er te herschrijven?
Maar zelfs de studio's die films maken zoalsKruipenlijken niet altijd de relatieve zegeningen die ze op hun handen hebben te begrijpen. Ondanks Aja's goede staat van dienst, werd zijn film niet breed vertoond voor de pers. Dit lijkt vooral vreemd in een week waarinextreem gemengde beoordelingenvoor despektakel en reikwijdte vanDe Leeuwenkoning overal op internet verschenen. Deze zomer in het bijzonder zou geen enkele studio zich moeten schamen om een pretentieloos, goed tempo entertainment uit te brengen zoalsKruipen- en het publiek zou zich niet moeten schamen om het comfort van hun huis te verlaten om het te bekijken.
