Final Fantasy XV was het wachten waard

Een epische zoektocht met een persoonlijk tintje

dat escaleerde snel

Ongeveer een dozijn uur inFinal Fantasy XV, nadat ik talloze monsters had verslagen en honderden mijlen had gereisd en een band had gekregen met een hechte groep vrienden, zwol er een vreemd gevoel in mijn borst. We stonden met z'n vieren op het rotsachtige strand van een pittoresk meer, omringd door torenhoge groene bomen. De zon begon onder te gaan en baadde alles in een prachtig geel licht. Prompto, het blonde, gekke lid van ons kwartet, had net de timer van zijn camera ingesteld en snelde terug naar de schilderachtige plek zodat we allemaal samen een foto konden maken. Terwijl de sluiter zijn luide klik maakte! het drong tot me door: ik ga deze jongens echt missen als dit voorbij is.

Net als zijn voorgangers in de langlopende serie,Final Fantasy XVis een episch rollenspel dat tientallen uren duurt. Het soort spel waarin je door een fantastische wereld reist om de planeet te redden van een of ander ultiem kwaad. Maar het verschilt ook van vroegerFinal Fantasygames, die vaak deels werden bepaald door lineaire verhalen en strategische, turn-based gevechten.FFXVis al meer dan tien jaar in een of andere vorm van productie en het eindresultaat brengt de serie in de moderne tijd met een enorme open wereld en dynamische, snelle gevechten.

De kern vanFinal Fantasyging echter niet verloren in deze overgang. In plaats daarvan versterken de nieuwe elementen de ervaring, wat zorgt voor een spannende reis door een fascinerende wereld. Maar ondanks al zijn torenhoge ambities en grote, nieuwe veranderingen, zijn de delen van het spel die me zijn bijgebleven die meer persoonlijke momenten tussen vier vrienden die echt van elkaar houden. Ik heb bijna 40 uur besteed aan het redden van de wereld, maar wat me echt deed huilen, was dat ik tegen het einde van de reis een gekke selfie tegenkwam.

FFXVplaatst je in de rol van Noctis, een norse 20-jarige prins die eruitziet alsof hij uit een Japans RPG-spelboek is gescheurd, compleet met het vermogen om zowel magie als enorme zwaarden te hanteren, en een onvermogen om grip te krijgen op de zware verantwoordelijkheden van volwassenheid. Al vroeg vertrekt hij naar een nabijgelegen stad om te trouwen met zijn jeugdvriendin Lady Lunafreya. Hij wordt vergezeld door drie vrienden: norse lijfwacht Gladiolus, stijve en serieuze voogd Ignis, en de gekke, maar toch verontruste Prompto. De vier kleden zich geheel in het zwart en zien er elk onderdeel uit als de boyband. Zelfs als ze de nacht doorbrengen met kamperen in de wildernis, ziet hun haar er nog perfect uit.

In de kern is de game een roadtripverhaal over beste vrienden, een auto, de open weg - overgoten metFinal Fantasy-stijl. Het kwartet rijdt misschien wel de meest luxueuze auto die mogelijk is, terwijl ze over lange snelwegen rijden, bezaaid met kleine stadjes en veel charmante kleine diners. Als ze van de weg af gaan en door de wildernis lopen, komen ze allerlei monsterlijke beesten tegen om te strijden. Ze luisteren naar de radio, maar jij, de speler, hebt de mogelijkheid om klassiek op te zettenFFsoundtracks.

Natuurlijk, trouw aan de JRPG-traditie, verandert een bescheiden reis snel in iets grootsers, waarbij het team op weg wordt gezet om de wereld te redden van een dreigende duisternis.

In de kern is de game een roadtripverhaal

FFXVdoet me erg denken aanFinal Fantasy VII, een game die de opgang van de serie naar een echte blockbuster-status markeerde. Zoals dat spel,FFXVvoelt als een verzameling tegenstrijdigheden die, ondanks zichzelf, tot een samenhangend geheel vloeien. Het is een uitbundig spektakel dat zich graag concentreert op het alledaagse; een diep serieus verhaal over liefde, verlies en vriendschap dat soms ook ongelooflijk dwaas is; een fantasierijk vol met elementen die zijn geript uit sciencefiction en het moderne leven; en een viering van flagrante stereotiepe JRPG-personages, maar de kerncast groeit verder dan hun stijlfiguren tot persoonlijkheden die aanvoelen als echte mensen met echte emoties.

Voor al zijn tonale overeenkomsten met eerdere inzendingen,FFXVis een heel andere ervaring om daadwerkelijk te spelen. Terwijl traditionele JRPG's vanaf het allereerste moment lineaire aangelegenheden zijnFFXVbiedt een enorme wereld om op je gemak te verkennen. Hoewel lang niet zo dynamisch of compact als games zoalsGrand Theft AutoofMoordenaars gelofte, de ruimte wekt een soortgelijk gevoel van vrijheid en ontzag op. Hier is een enorme wereld waar je bijna overal naartoe kunt gaan.

Je hoeft je niet langer een weg te banen door talloze willekeurige veldslagen om de vaardigheden van je helden te verbeteren; in plaats daarvan kun je veel verschillende zijmissies aangaan die je verschillende uithoeken van de wereld laten verkennen, wat je zal helpen nieuwe vaardigheden, uitrusting en geld te verdienen. Quests variëren in kwaliteit. Voor elk spannend avontuur zijn er meerdere vervelende ophaalopdrachten waarbij je simpelweg van de ene plaats naar de andere moet rennen om een ​​item te verzamelen en af ​​te leveren. Een bijzonder flagrante missie liet me ruim 40 minuten naar de grond staren op zoek naar vijf rode kikkers op een strand, waarbij ik dacht aan de dieptepunten van massale online multiplayer-games van de vroege jaren 2000. Gelukkig ben je vrij om de meer lastige zijmissies over te slaan, wantFFXVis geen game die je dwingt om veel extra te slijpen om door de hoofdverhaallijn te slagen.

FFXVmaakt een einde aan het concept van willekeurige en turn-based gevechten, het op menu's gebaseerde vechtsysteem dat bekend is bij iedereen die eerder heeft gespeeldFinal Fantasyspellen. Je bestuurt alleen Noctis - zijn vrienden handelen alleen, behalve wanneer je speciale teamwerkaanvallen uitvoert. Hij valt in realtime aan en zijn vermogen om snelvuurcombo's uit te voeren en rond het slagveld te warpen, zorgt ervoor dat gevechten snel en vloeiend aanvoelen. Ze zien er ook ongelooflijk uit: het oproepen van krachtige monsters en het uitspreken van magische spreuken zal resulteren in glorieus bizarre visuele effecten. Je kunt het spel nog steeds in wezen pauzeren om dingen te doen zoals het gebruik van een genezend item, maar voor het grootste deel gevechten inFFXVvoelt als iets uit een actiespel. Je kunt zelfs aanvallen ontwijken en blokkeren.

De veranderingen zijn grotendeels verfrissend, maar komen met ruwe randen en inconsistente regels. Hoewel gevechten sneller en bevredigender zijn, kan het ook verwarrend en rommelig worden, vooral wanneer je vecht tegen enorme groepen vijanden of vooral enorme eindbazen. Wanneer je ronddraait en tientallen vijanden aanvalt, volgt de camera je zelden goed, waardoor het een hele klus is om te zien wat er om je heen gebeurt. De enige manier waarop ik enkele van de grotere veldslagen kon overleven, waar ik niet kon zien wat er gebeurde, was door de lock-on-mogelijkheid te gebruiken en op het beste te hopen.

Er zijn wat ruwe randen en inconsistente regels

De visuele taal van de wereld van de game kan ondertussen inconsistent zijn. Soms kun je op objecten springen of door gaten sluipen om nieuwe gebieden te bereiken. Maar op andere plaatsen kan dat niet. De game maakt nooit duidelijk wanneer of waarom je wel met sommige gebieden kunt communiceren en met andere niet, zelfs niet als ze er bijna identiek uitzien. Het kan het vinden van je weg uit doolhofachtige gebieden ongelooflijk frustrerend maken. Op zijn laagste momenten voelt de wereld levenloos aan, een reeks interessante locaties omringd door vrijwel lege ruimte. Als je ervoor kiest om er te voet op uit te gaan in plaats van met de auto, weegt de verveling als een dikke chocobo op je.

xbox 360 blauwe editie

FFXVmaakt veel veranderingen, maar een van mijn favorieten draait om de structuur van het spel. Hoewel de wereld in het begin grotendeels voor je openstaat, naar het einde toe, leiden gebeurtenissen je bende naar een meer lineaire ervaring. Deze beslissing lost een van de grote verhalende problemen op met open-wereldgames, waarbij je op zoek bent om de wereld te redden, maar de tijd kunt nemen om onbelangrijke nevenmissies te voltooien of gewoon doelloos te verkennen. Maar inFFXV, als het serieus wordt, mag je geen tijd verspillen - de campagne vraagt ​​plotseling en vol vertrouwen je focus. Het is een gedurfde en verfrissende verandering die ervoor zorgt dat de laatste momenten van de game zo intens en krachtig aanvoelen als zou moeten. (Gelukkig ben je, als je het spel hebt uitgespeeld, vrij om terug te gaan naar de open wereld om alles te doen wat je misschien nog niet af of onontgonnen hebt gelaten.)

EnFFXVverdient zijn emotionele slotact door buitengewoon goed in te spelen op de meer persoonlijke momenten met zijn cast, die ervoor zorgen dat je echt om je metgezellen geeft. Er zijn oude koningen, machtige goden en profetieën over een held van het licht, maar het verhaal schittert op kleinere, meer herkenbare momenten.

Het verhaal schittert in kleinere, meer herkenbare momenten

Prompto is bijvoorbeeld een beginnende fotograaf en elke avond kun je de foto's bekijken die hij heeft gemaakt. Sommige zijn geposeerde groepsfoto's, andere spontane foto's van niets in het bijzonder. Prompto maakt veel selfies en toont zijn kenmerkende goofy grijns. Terwijl je door de filmrol bladert, becommentariëren je vrienden de foto's; Noctis zou kunnen vermelden hoe goed hij eruit ziet in een close-up, terwijl Gladiolus herinneringen ophaalt aan de strijd die resulteerde in een coole actie-opname. Tegen het einde van het spel heb je een schat aan betekenisvolle herinneringen verzameld, gevuld met alles van kampeertrips tot gigantische monsterontmoetingen.

Evenzo is Ignis een ervaren chef-kok, en wanneer de groep 's nachts gaat kamperen - wat je moet doen als er geen hotel in de buurt is om in te verblijven - maakt hij een smakelijke maaltijd. Hij leert in de loop van het spel nieuwe recepten en je kunt ingrediënten voor hem verzamelen om te proberen. Soms, na een gevecht met een wild beest, roept hij uit dat ik een nieuw recept heb bedacht! en gebruik een deel van het vlees in een gerecht. Alle maaltijden worden weergegeven met een verbazingwekkende aandacht voor detail, hoewel ze weinig gameplay-doel hebben, behalve een paar kleine stat-boosts. Deze focus op de alledaagse aspecten van de zoektocht houdt het en de groep geaard. Dit zijn niet alleen jongens die samen vechten om de wereld te redden. Ze eten samen en maken grapjes. Ze huilen samen. Elk heeft een favoriet eten en een speciaal talent dat hen helpt definiëren.

Dankzij een reeks misstappen en enorme hiaten tussen nieuwe games,Final Fantasyis niet langer de iconische naam die het ooit was. Die druk is veel voor elke game om mee om te gaan, laat staan ​​​​een met de lange en moeilijke ontwikkelingsgeschiedenis vanFFXV. Toch slaagt de game er niet alleen in om precies te leveren wat je zou verwachten van een geweldigeFFervaring — een epische zoektocht, gedenkwaardige personages, een prachtige wereld om te verkennen, verbluffende beelden en soundtrack — maar gaat nog een stap verder.

Dit is eenFinal Fantasydat het decennium van vooruitgang van zijn tijdgenoten combineert met de iconische mix van verhalen, kunst en muziek van de serie. En meer dan enig ander spel in de serie ervoor,FFXVvoelt persoonlijk aan en creëert het soort verbindingen met fictieve personages dat maar weinig games kunnen. Ik vergeet misschien delen van het verhaal, het hoe en waarom van het grote avontuur, maar ik zal die intieme momenten niet vergeten. Het is een reis waarbij de personages groeien in meer dan alleen statistieken.

Toen ik het einde van het spel naderde, vreesde ik de laatste confrontatie, wetende dat na de aftiteling mijn tijd met deze personages zou eindigen. Ik ben gewoon blij dat ik al deze foto's heb om me aan de goede tijden te herinneren.

Final Fantasy XVzal beschikbaar zijn op 29 november op PS4 en Xbox One